Czy ty to wreszcie zrobisz? [SM] [M]

Jenny

Ani to ambitne, ani zbytnio mądre… Ale wpadłam na taki pomysł i chciałam zrealizować. Wiem, że dużo było już tego typu fanficków, ale sama nigdy takiego nie pisałam i chciałam się sprawdzić. KoHam Sailor Moon!

Krytyka mile widziana! Very Happy

- Oj, no proszę…
- NIE.
- Mamoru…
- NIE.
- Mamo-chan…
- Idę się przespać.
- Ale Mamoruuuuuu…
- Usagi, przestaniesz? Nie i kropka.
- Mamoru! Czy jesteś w stanie poświeć swojej żonie te głupie kilka minut?
- Jestem. Tyle, że ja cię znam! I ciebie, i ją. To NIE będzie kilka minut.
- No to kilka plus jeden… Przecież mnie kochasz, tak, czy nie?
- Mimo wszystko, tak.
- To mi pomóż.
- Nie!
- Mamoru… ostrzegam.
- Usagi… a przed czym?
- Poszczuję na ciebie Lunę!
- Luny tu nie ma.
- Mamo-chan, ja cię tylko proszę o tą maleńką przysługę… czy naprawdę nie jesteś w stanie tego dla mnie zrobić?
- Nie.
- Czemu ja za ciebie w ogóle wychodziłam?
- Bo mi ładnie w białej masce i z różą w ręku?
- Jesteś beznadziejny!
- A ty wspaniała. Poradzisz sobie beze mnie.
- Wiem, że poradzę. Gorzej będzie, jeśli wyjadę. Wtedy to TY sobie nie poradzisz.
- I dlatego chcesz mnie nauczyć?
- Między innymi.
- …?
- Jestem zmęczona. Zmęczona, Zła i Zupełnie padnięta.
- To w ogóle tego nie rób.
- No wiesz co! A ja myślałam, że jesteś odpowiedzialny!
* ding dong*
- Pójdę otworzyć!
- Czekaj, Mamor… a z resztą.

^ następnego dnia ^

- Jest zupełnie nieprzydatny! W ogóle, ale to w ogóle mi nie pomaga.
- Usagi… nie narzekaj! Przynajmniej masz męża…
- Taa, który na przemian śpi i udaje mądrego.
- On jest mądry.
- A ja nie, i co?
- I i tak cię kochamy. Musisz go przycisnąć do muru!
- Oj, Ami…

^ tego wieczoru ^

- Mamoru?
- Tak, Usagi?
- Chodź na chwilkę.
- Co, słońce?
- Słyszałeś kiedyś o żonach wariujących z powodu braku pomocy ze strony mężów?
- Czajnik się gotuje…

^ następnego dnia ^

- …I poszedł.
- Aleś go przycisnęła, nie ma co!
- Masz może jakiś lepszy pomysł, Rei?
- No jasne!

^ tego wieczoru ^

- Ała! Ała! Chyba złamałam rękę!
- Co się stało?
- Spadłam ze schodów… nie dotykaj! Boooooli…
- Biedactwo!
- Nic mi nie będzie. Ale ktoś musi…
- Ała! Ała! Chyba złamałem rękę!

^ następnego dnia ^

- Spryciarz!
- Żaden spryciarz, tylko leń!
- Nie denerwuj się, Usagi.
- Jak mam się nie denerwować! Tak jest co wieczór!
- Spokojnie, coś wymyślimy.
- Tylko proszę, Makoto, nie każ mi wyskakiwać przez okno!
- No co ty.
- Dziękuję.
- Przecież mieszkacie na parterze.
- …

^ tego wieczoru ^

- Mamoru…
- Słucham, Usa-ko?
- Jak ty męsko wyglądasz w szlafroku… A te poczochrane włosy! I skarpetki z żółwiami… Ja to jestem szczęściarą…
- Ja też jestem szczęściarzem. Ale czy ty niczego nie knujesz?
- Ależ absolutnie nie… Ach, Mamo-chan, jakiś ty silny.. te mięśnie…
- Usa-ko…
- Pocałujesz mnie jak zrobisz to, o co cię tak proszę.
- Wiedziałem. Grrr… Idę zrobić sobie herbatę.

^ następnego dnia ^

- I co? Zrobił to wreszcie?
- Chyba żartujesz. Minako, ja już nie mam siły…
- Rozumiem cię. To znaczy nie rozumiem, ale postaram się coś wymyślić.

^ tego wieczoru ^

- Mamoru, chodź.
- No co?
- Ja dłużej tego nie zniosę.
- Ale czego?
- Nie będziesz wiecznie unikał tego, o co cię proszę od dobrych dwóch lat.
- Usagi, ale czemu tak koniecznie chcesz mnie tego nauczyć?
- Bo mąż nie może być zależny od żony.
- Usagi, ja ci powiedziałem. Nie zrobię tego.
- Grrrrrr!
- Ładnie się złościsz, wiesz?
- Grrr…naprawdę?

^ następnego dnia ^

- Aleś ty uległa!
- Oj Michiru… Żebyś wiedziała, jak na mnie spojrzał…
- Ale nadal chcesz, żeby wreszcie to zrobił?
- Tak. Tak. Zdecydowanie.
- No to posłuchaj…

^ tego wieczoru ^

- Ma…
- Dobrze, dobrze, dobrze, dobrze, DOBRZE! Zrobię to, OK? Umyję Chibiusie zęby. Tylko przestań się nade mną znęcać!

szlachcianka

Miya

Bogowie... Dokonałaś czegoś niemożliwego. Jak to czytam, zaczynam lubić Mamoru XD