"Erotyk"

Herbaciarka

Nie sprawdzać interpunkcji, nie poddawać korekcie.

Byłem głodny, chciałem już teraz dostać kolejną działkę, była niezwykłym uzależnieniem w świecie zwykłych narkotyków. Z ustami dawała mi swoją krew, a ja oddawałem jej swoją wolność by ostatecznie zostać jednym z wielu uzależnionych śmieci. Myśli były szalone. Gdybym mógł tylko nożem przeciąć skórę na jej kręgosłupie i zaczął ja oddzielać od ciała, czy znalazłbym źródło tego niesamowitego szaleństwa? Uśmiechnęła się i ugryzła moje usta, piła moją krew, nic nie wartą substancję życia.
Jej zielone oczy zasłoniły cały świat, który widziałem wcześniej i pokazały kompletnie nowy, bardziej niezwykły. Serce biło tak szybko jakby w swoich ostatnich chwilach krzyczało, że to jeszcze nie czas, ale w tym pocałunku nie chciałem słuchać, chciałem tylko więcej szaleństwa. Zamknąłem oczy i marzyłem. Byliśmy razem, szczęśliwi, nieposkromieni i bezczelnie.
W głowie szum, myśli plątały się układając bezsensowne zdania, coś jakby o miłości. Ale to wszystko to tylko kolejna drwina Losu. Szaleństwo przeplatało się pod splecionymi językami w zieleni widać było obłęd. Wszystko wkoło wirowało, pokazując, że tak naprawdę już nic nie ma znaczenia poza tym momentem. Jedynie śmierć mogła przeszkodzić w idealizacji ich szaleństwa.
Czułem jej piersi przyciśnięte do mojego ciała, dłoń na szyi i drugą pod moją koszulką. Była chłodna i delikatna. Powiedziała wreszcie, że powinienem niedługo usłyszeć muzykę, której nikt nie mógłby zapomnieć nawet po tak długich wiekach snu. Tylko co to wszystko znaczy? Skrzypce i fortepian we mnie, w mojej głowie, sercu, dźwięki we krwi. Świat powtarzał to wszystko i wszędzie słyszałem to samo. Wspomnienie minionego życia. Odsunęła się wreszcie, a ja upadłem na kolana, słaby i bezbronny. Zdjęła z siebie wszystko i zobaczyłem moje słowa, moje wiersze.
Kawałek szczęścia był blisko niego. Stał tuż przy nim zupełnie nagi owiany tylko w odrobinę pożądania. Wszystko było na wyciągnięcie ręki ale ciało odmawiało posłuszeństwa jakby ze strachu przed kolejnymi dawkami szaleństwa. Nic nie mogąc zrobić wpatrywałeś się w to przypominając sobie wszystkie samotne chwile jakie spędziłeś błagając ją wzrokiem by już nigdy nie odchodziła. Chciałeś ją posiadać.

riel

Mam mieszane uczucia. To znaczy tak - pomijając kilka błędów, które zgodnie z życzeniem przemilczę (a o błędach składniowych też mam nie mówić? Bo znalazłam ze dwa, ale generalnie uszanuję, jeśli nie chcesz o nich wiedzieć...) - tekst wydaje mi się być odrobinę niespójny. I to nie niespójny konstrukcyjnie, a jakoś tak... w odbiorze. Już tłumaczę. Są fragmenty, które podobają mi się bardzo, ale to bardzo, pewne zdania, wyrażenia, określenia. Na przykład...