"Spokoj" i "Przed Deszczem"

Gryfica

Ten wiersz wyszedł mi chyba trochę (albo nawet bardzo) zbyt oczywisty. Nie lubię czegoś takiego i dziwię się, że w ogóle to napisałam.

Spokój

Wyrwałam się z ciasnoty przyzwyczajeń
I poczułam
Słodki zapach skoszonej trawy
Zobaczyłam
Bezchmurne niebo
Które zwykle
Przysłaniały ciężkie chmury
A ja
Nie potrafiłam się z tym pogodzić

Kocie
Przymknięte oczy
Szelest
Milionów drzew
I ten zapach nadchodzącego deszczu

Ciche zwierzęce kroki
Miękkie futro
Tak niedaleko
Przekwitłe kwiaty
Które nadal pachną
Nie pozwalając zapomnieć

Znalazłam spokój
W kolejnych krzykach
Tak podobnych
Do tych które zostawiłam
Tylko wokół
Inne powietrze

Tętent kopyt za zakrętem
I kurz
Którego tak pragnęłam
Północny wiatr
I zerwane
Wodze marzeń

Monotonność
Tak pożądana
Nareszcie odnaleziona
Z dala od domu

To według mnie wyszło lepiej, ale zawsze mi mówiono, że mam dziwny gust. Trochę któtkawe, ale może przynajmniej jakość dzięki temu lepsza.

Przed deszczem

Ciężkie powietrze
Otacza ze wszystkich stron
Powstające zmysły
Hektolitry wody
Nad pokładami pomysłów
Ożywających na deszczu
Zapach
Nieodgadnionych myśli
Pozostawionych
Na stracenie
Zapach
Zwycięstwa